نگاهی کوتاه به نوشدارو های صنعت که صنایع را مسموم کرده است

به گزارش سیناخبراین روزها واژه‌ کارآفرینی زیاد به گوش‌مان می‌خورد. در برنامه‌های مختلف تلویزیونی می‌بینیم میهمانان کارآفرین از نخستین روزهای شروع کسب‌وکارشان می‌گویند و اینکه چطور صاحب مشاغل موفق و پردرآمد شده‌اند. شاید در مواجهه با این مصاحبه‌ها از خودتان پرسیده باشید آیا من هم می‌توانم کارآفرین باشم؟

اما جالب است بدانید بحث کارآفرینی قدمتی حدوداً ۳۰۰ ساله دارد ولی شاید برای اولین بار در ایران حدود ۱۰۰ سال پیش بود که زمزمه های کارآفرینی به گوش رسید.

کارآفرینی چند سالی هست در ایران به موضوع داغ رسانه های دیداری و شنیداری تبدیل شده و همه به نوعی با این موضوع دست و پنجه نرم میکنند.

موضوعی که به نظر میرسد اقتصاد، تجارت، صنعت، تکنولوژی، تحصیلات و هر آنچه را به آن فکر کنید درگیر خود کرده است. اما به نظر میرسد مفهوم کارآفرینی برای هر فرد و یا کارشناسی متفاوت باشد.

مهمان ویژه این هفته سیناخبر کسی است که چهار بار درسال های ۸۲و۸۷دراستان و ۹۰و۹۲ در شهرستان به عنوان کار آفرین نمونه و در سال ۹۷ به عنوان مدیر نمونه کشور و چهره ماندگار وزارت صنایع و معادن انتخاب وتجلیل شده است ….

اگر شما هم این جرقه در ذهنتان زده شده که کار آفرینی را تجربه کنید پیشنهاد می کنم این مصاحبه را دنبال کنید….

سلام

لطفا خودتان رابرای مخاطبان معرفی کنید.

هوشنگ باتوانی ،متولد مرداد ماه ۱۳۴۹ در شهرستان فریدون شهر،متاهل وفارغ التحصیل مقطع کارشناسی دانشگاه آزاد شهرضا در رشته شیمی، هستم.

از سوابق کاریتان بگویید.

از سال ۷۶در شرکت کیمیای ایران مشغول به کار شدم والان هم در همین شرکت در سمت سرپرست و مدیر کارخانه مشغول به کار هستم .

کارتان را از چه بخشی در شرکت کیمیای ایران شروع کردید؟

آغاز کار از بخش فنی مهندسی برای راه اندازی خط صابون بود و پس از راه اندازی به عنوان رییس بخش تولید صابون مشغول به کار و سپس به عنوان مدیر بخش finish product انتخاب شدم و با شروع تولید نرم کننده و ماده اولیه شامپو بچه به مدیر تولید شرکت منسوب شدم. در ادامه با راه اندازی یک خط تولید مواد اولیه در سال ۸۷ به عنوان مدیر کارخانه معرفی شده و از سال ۹۰ با خصوصی شدن شرکت به عنوان سرپرست و مدیر کارخانه مشغول خدمت می باشم.

آیا به غیر از شرکت کیمیای ایران آیا سوابق کاری دیگری هم داشته اید ؟

بله ، به عنوان مدیر عامل شرکت هومن شیمی از سال ۹۰ و همچنین کارهای مشاوره مهندسی در بیرون از شرکت فعالیت داشته ام.

درمورد شرکت کیمیای ایران بیشتر برایمان بگویید.

شرکت کیمیای ایران به عنوان تولید کننده مواد اولیه شوینده ها و صنایع نساجی در سال ۷۲ توسط بخش خصوصی فعالیت خود را آغاز و در سال ۷۵ به شرکت سهامی عام کف واگذار شد که تولیدات مواد اولیه و محصول نهایی شوینده ها را در دستور کار خود قرار داد و از سال ۸۴ به بعد تولید محصولات نهایی قطع و تولید مواد اولیه را ادامه داد.

این شرکت در سال ۸۹ به همراه شرکت مادر خود مجددا به بخش خصوصی واگذار شد که تاکنون در حال تولید مواد اولیه صنایع شوینده می باشد.

اگر به سال ۷۶ برگردید،آیا بازهم این مسیر را انتخاب می کنید یا دربخش دولتی فعالیت می کنید؟

بله همین مسیر را انتخاب می کردم یا به صورت فردی مشغول فعالیت می شدم چراکه فعالیت بخش دولتی پویا نیست.

در طول فعالیت کاری خود، چه اصولی را رعایت کردید که به عنوان مدیر نمونه انتخاب شدید؟

در فعالیت کاری بیشتر نگرش صنعتی و گرایش سازمانی و رعایت اصول اداری و مالی را مدنظر قرار داده ام .

منظور از گرایش سازمانی پیروی از اصول سازمانی در مدیریت و شناسایی رفتار فردی و رفتار شناسی محیطی مانند سیاست کاری، فرهنگ سازمانی، تشکیل گروه شبکه ها ی قدرت، آموزش، یادگیریف خلاقیت، انگیزش و الگوهای رفتاری است.

از اصول شخصیت کاری تان برایمان بگویید.

درپاسخ به این سوال باید بگویم که هر فرد یک سری اصول شخصیتی و کاری خاص خود را دارد.

در مورد من اصول شخصیتی عبارتند از شفافیت، انگیزه بالا و صداقت و اینکه به دیگران اعتماد کنم و اعتماد به نفس داشته باشم و در کارم آرام و منعطف باشم .

علت موفقیت خود را چه می دانید؟

تحقیق و تفحص و استفاده از تجربیات دیگران، مطالعه و مشاوره از افراد متخصص در کلیه زمینه ها ، همفکری گروهی و حمایت مادی و معنوی از طرف همکاران، دوستان و خانواده ام.

تابه حال در مسیرکاریتان با شکست مواجه شده اید؟

طبیعی است که انسان در مسیر کاریش باشکست هایی مواجه شود برای مثال با همکاری دوستان اقدام به راه اندازی کارگاه صنعتی کردیم که به علت بی تجربگی و عدم آشنایی کامل به کار و مدیریت با شکست مواجه شد.

بزرگترین درسی که از این شکستتان گرفتید چه بود؟

تجربه حاصل، و قیاس با تجربیات دیگران و با مطالعه در رفع مشکلات باعث پیشبرد در سایر مقاطع کاری شد.

از نظر شما مهمترین معضلاتی که در مسیر صنعتگران کشور وجود دارد چیست؟

به نظر بنده مشکلات یک صنعتگر چند وجهی است.

 یک بخش مهم آن که متاسفانه در ایران دیده می شود عدم حمایت قانون گذاران، ادارات و ارگان های دولتی است چراکه دولت قوانینی را پایه گذاری کرده که در حمایت از تولید کننده می باشد ولی عدم اجرای صحیح سیاست های اصلاحات ساختاری و عدم وفاق ملی نسبت به مولفه های پایه ای رشد صنعتی باعث می شود وقتی وارد این مسیر می شویم قوانین تفسیر به رای شده و مشکلات زیادی ایجاد می کند درحالی که می توان از قوانین به طوری استفاده کرد که تسهیل کننده امور صنعتگران باشد که در نهایت باعث بی ثباتی محیط اقتصاد کلان کشورمیگردد.

جنبه دیگر از مشکلات تولید کنندگان مربوط به مسائل مالی است.

تولید کننده نمی تواند باتوجه به وضعیت نا به سامان فعلی بازار پیش بینی های لازم را انجام داده و دائما دراثر این نوسانات تهدید می شودو در صورت استفاده از تسهیلات بنگاه های مالی با توجه به شرایط سخت آن در موعد سررسید با چالش های نفس گیری مواجه می شوند. این فشار باعث روند نزولی تشکیل سرمایه و فرسودگی تجهیزات و ماشین آلات تولیدی در دراز مدت گردد.

مورد دیگر مشکلات صنعتگران در ایران نداشتن اطلاعات و آگاهی لازم در مورد صنعت و عدم وجود ارتباط با مراکز بنگاه ها و دانشگاه های ارائه دهنده این اطلاعات است و این یعنی این که نه دانشگاه تمایل به آمدن به سمت صنعت و نه صنعت گرایش به ارتباط با دانشگاه دارد و یکی از عوامل پیدایش این تفکر، هزینه های این خدمات بوده که هم ترس عدم پرداخت از سوی صنعت گر، مراکز تحقیقاتی را تهدید می کند هم بالا بودن هزینه ها ، صنعتگر را از پرداختن به این موضوع منصرف می نماید.

برای مثال ما در سال ۱۳۸۸ تا ۱۳۸۹با مسئولان دانشگاه جهت انجام پروژه ای جلسه ای برگزار و درحالی که تمام هزینه هارا هم تقبل کردیم جالب بود که این گروه حاضر به همکاری نشدند.البته این پروژه با همکاری یکی از اساتید بنام دانشگاه به سرانجام رسید ولی این مشارکت به صورت فردی صورت پذیرفت.

یکی دیگر از مشکلات نبود شناخت کافی صنعت ، از بازار و اصول بازاریابی می باشد . یکی از مهمترین بخش های فعالیت ها به خصوص صنعت، آشنایی با بازار و هدف گذاری فروش می باشد که به صورت علمی در صنعت کشور جایگاهی ندارد و یکی از علل کارآفرینی های ناموفق همین موضوع است.

در نهایت یکی از مهمترین نیازهر صنعت آموزش در بخش ها ومقاطع مختلف صنعت می باشد که جهت بهبود مستمر و افزایش معلومات نیروی انسانی را منجر می شود و نه تنها باعث رشد صنعت می گردد بلکه در رشد جامعه هم نقش خواهد داشت که به جزچند شرکت محدود در سایر شرکت ها به خوبی از این موضوع استقبال نمی گردد.

در نهایت موارد بالا باعث نامساعد شدن محیط کسب و کار و کاهش رشد فعالیت های صنعتی می گردد.

به نظرشما راهکار حل این معضلات چیست؟

با فراهم آوردن زیر ساخت مناسب و انجام اصلاحات پایه ای و اصولی در جهت کنترل حساسیت بیش از حد زمینه را آماده نمود و با ایجاد زمینه مناسب برای شروع کار حتی ورود سرمایه گذاران خارجی که باید در ابتدا ضمن شناخت کامل از نوع فعالیت نیازسنجی کرده و بازار هدف خود را مشخص کند. برنامه ریزی ، برنامه های تولید و فروش خود را هدفمند کند ، و با طرح هدف بازار وشناسایی آن وبا ایجاد رقابت پذیری به صورت آگاهانه وارد شود.

اما تمام این موارد را یک صنعت به تنهایی نمی تواند محقق کند چراکه نیاز به انرژی زیاد داشته و در این امر باید ارگان یا مرکزی برای شناسایی بازارهای داخلی و خارجی وجود داشته باشد تا بهره جستن از آن مسیر را ساده تر نماید.

درکشورهای خارجی مراکز دولتی و غیردولتی برای شناسایی بازار های هدف فعالیت می کنند.اگراین مراکز درایران فعال شوند می توانند هم خدمات ارائه دهند و هم زمینه اشتغال افراد بسیاری را فراهم کنند.مسیر بازار و مشکلات شرکت ها را بررسی کنند و راهنمایی لازم را عرضه نمایند.

آیا برای رسیدن به موقعیت های کاری خود جنگیده اید؟

تابه حال به تمام موقعیت های کاری که رسیدم به بنده پیشنهاد شده و هیچ گاه سعی نکردم برای رسیدن به موقعیت بهتر،بجنگم یا حق کسی را ضایع کنم .

رشد من به خاطر فعالیت هایم بوده که به من محول شده وسعی کردم آن را به بهترین شکل انجام دهم.

این موفقیت تان را نتیجه تلاش شخصی می دانید یا گروهی ؟

واقعا کم لطفی است که این موفقیت را نتیجه تلاش شخصی دانست صددرصد نتیجه تلاش گروهی بوده درحقیقت یکی از افتخارات بنده این بوده که تمایل داشتم گروهی فعالیت کنم اما بعضا شرایطی را افراد به وجود آورده اند که ترجیح دادم کارم را به تنهایی انجام دهم.

آیا حاضرهستید تجربیات خود رادر اختیار دیگر صنعتگران قراردهید؟

۱۰۰درصد ، از همان ابتدای کارم تلاش کردم که تجربیات خودرا دراختیار دیگران قراردهم و با این که بارها از این موضوع ضربه خوردم ولی باز هم این کاررا ادامه می دهم .

تجربه را بیشتر رمز موفقیت می دانید یا تحصیلات ؟

تجربه و تحصیلات مکمل هم هستند و به تنهایی عامل موفقیت در سطوح بالا نیستند؛یعنی صرفا داشتن تجربه یا داشتن تحصیلات به تنهایی، زمان رسیدن به پیشرفت را زمان طولانی تر می کند.درایران ما تجربه بسیار بالای صنعتی داریم ولی این تجربه به علم تبدیل نشد و ما شاهد پسرفت صنعتی هستیم .

در حال حاضر کشورهای پیشرو در علم، از تجربیات دیگران استفاده می کنند ، یکی از عوامل موفقیت و پیشرفت این کشورها تحقیق برروی تجربیات بوده است.

ما تجربیات بسیار غنی داریم ، مثلا درخصوص بحران بی آبی، کشور ما اولین کشوری بوده که پیش بینی این بحران و مدیریت آب را با حفر چاه وقنات داشته اما الان به بحران بی آبی دچار شدیم .

آیا ما توانایی تولید مواد اولیه ای که صنعتگران مجبور به خریداری از کشورهای دیگر هستند را داریم؟

ما دراین حوزه توانایی ، ظرفیت و انگیزه بالایی داریم ولی لازمه عملیاتی شدن این موضوع حمایت دولتمردان است؛برای مثال ما در صنایع فلزی پیشرفته ترین صنعت را در اختیار داریم ولی عملا از قافله عقب هستیم و به علت عدم برنامه ریزی هدف گذاری وبازاریابی پیشرفت چندانی اتفاق نمی افتد.

درایران درعلوم تئوری پیشرفت وجود دارد و دائما در دست بررسی بوده اما عملیاتی نشده است.

به نظر شما “حمایت ازکالای ایرانی” چطور محقق می شود؟

حمایت از کالا در ابتدا به کیفیت کالا و سپس به مصرف کننده و نهایتا به قوانین حاکم بستگی دارد. در صورت ایجاد کیفیت این شعار خودبخود محقق می شود و فقط دراین موضوع نباید وظایف صنعتگران را دید بلکه باید نگاهمان وسیعتر باشد و قوانین تشویقی کارآمد تعریف شود.

البته به اعتقاد بنده باید گفت هم “حمایت از کالای ایرانی هم حمایت از محصول ایرانی “چرا که فعالیت خدماتی و مشاوره ای جزو کالا محسوب نمی شود و مطالعه و صرف هزینه دراین خصوص راه گشا بوده ولی تحقق این شعار نیاز به حمایت همه جانبه مصرف کننده، تولید کننده ودولت را دارد.

دولت چطور در این خصوص می تواند حمایت کننده باشد؟

همان طور که گفتم با ایجاد قوانین تشویقی کار آمد و زیر ساخت های پایه ای و عملی و در ادامه اصلاح مشکلات و قوانین دست وپا گیر و ایجاد محیط رقابتی در تولید و مطالعه وتحقیق وسیع می توان امید به این مسئله داشت .البته من مخالف این موضوع هستم که حمایت دولت به صورتی باشد که واردات محصولی را ممنوع کند که تولیدکننده داخلی بتواند تولید کند ، حتی به نظر من باید محصولات خارجی وارد تا با ایجاد بازار رقابتی ودولت با ارائه بسته های تشویقی به تولید کنند گان داخلی به دنبال تولیدات باکیفیت باشد .

به نظرتان کسی که بیشترین نقش را درموفقیت شما داشته چه کسی بوده است؟

همراهی و دلسوزی همسرم با توجه به شاغل بودن ایشان و خانواده ام که دوره پر فراز ونشیب را تحمل کردند، و همچنین والدین و مهمتر از آن قرار گرفتن در کنار مدیران ارشدو باتجربه در مسیر کاری و استفاده از تجربیات آن ها وهمکاری دوستان و همکاران در عرصه کار.

نظرتان در مورد کارآفرینی چیست؟

من چهاربار به عنوان کارآفرین موفق استان و شهرستان شناخته شدم ، بعد از این اتفاق حمایت خاصی نشد،و تقریبا فراموش شدیم . در خاطرم هست که یک سالی یک نوع شامپو از کشور به خارج صادرشد که تماما برگشت خورد و اعلام شد که حامل ماده سرطان زا می باشد.

این موضوع برای ما یک تجربه بزرگی بود وموفق به انجام یک پروژه بزرگ جدا سازی این ماده از مواد اولیه درسطح کشور شدیم که بسیار حائز اهمیت بود وبه خاطر همین موضوع در آن زمان من به عنوان کار آفرین معرفی شدم ولی از آن تاریخ به بعد هیچ کس پیگیرتبادل اطلاعات چگونگی جداسازی آن نشد ،بعد از گذشت هشت سال مجددا شنیدم شامپوهای صادره به کشور های خلیج برگشت خورده و درست به خاطر همان مشکل قبلی.

اطلاعات مربوط به کار آفرینی های انجام شده را از کجا می توان دریافت کرد؟

متاسفانه منبع و بانک اطلاعاتی برای این موضوع نیست ، حتی دست یابی به اطلاعات خودم هم مقدور نبوده  لذا وقتی ثبت و ضبط اطلاعات انجام یک کار در منبع مشخصی نباشد ، این کار نمی تواند توسعه یابد. به همین خاطر با این عملکرد ،حمایتی از کار آفرین نشده و کار آفرین سرخورده می شود واین مایه تاسف است.

این درحالیست که یکی از عوامل پیشرفت در کشورهای خارجی وجود بایگانی تمام اطلاعات حتی کوچکترین یادداشت ها درمورد هرکاری می باشد که به راحتی قابل دسترسی است .

به همین خاطر با این عملکرد ،حمایتی از کار آفرین نشده و کار آفرین سرخورده می شود واین مایه تاسف است.

انتظار شما از مردم؟

اولین انتظارم از مردم افزایش میزان علم وآگاهی است که با مطالعه وکتابخانی میسر می شود. اگر مردم به آگاهی برسند بسیاری از مشکلات حل می شود.به نظر بنده کمتر کسی است که حتی دفترچه راهنمای یک وسیله خریداری شده را کامل مطالعه کند واین موضوع متاسفانه نهادینه شده است.

انتظار شما از مسئولان؟

مسئولان به عنوان افرادی که تضمین اجرایی شدن صحیح قوانین را به ما می دهند، انتظارمی رود که بدون توجه به جایگاهشان نسبت به انجام صحیح و کامل و دقیق در راستای پیشبرد اهداف کشور تلاش و نتیجه نهایی را درنظر بگیرند و دراین راستا قوانین را به نفع مردم و کشور در جهت رشد اصلاح کنند و ضمن ایجاد شرایط برای بالابردن آگاهی مردم با بالابردن سرانه مطالعه و ایجاد انگیزه ، رابطه صنعت ودانشگاه را بهبود ببخشند، این کار باعث رشدوتوسعه خواهد بود و واقعا ارزشمند است.اگر این اتفاق بیفتد نیازی به کشور های خارجی نخواهیم داشت.

سخن پایانی ؟

“حمایت از کالای ایرانی” را نباید در حد یک شعار دانست چراکه وقتی مردم به این آگاهی برسند که کالای ایرانی مصرف کنند این موضوع باعث رشد و توسعه چند صدبرابری صنعت خواهد شد و نیاز به عزم همگانی دارد چرا که آنچه به تنهایی انجام شود موفق نخواهند شد.