دوندهها به خوبی میدانند که چرا دویدن را شروع کردهاند؛ یک لحظهای در زندگی، به هر دلیل، تکان خوردهاند و به خیابان و جاده و دشت و صحرا زدهاند و همانجا زندگیشان بهعنوان دونده شروع شده است.
وقتی که تمرین تمام میشود و ضربان پایین میآید و نفسها مرتب میشوند، دنیا یک باره زیباتر میشود و شمارش معکوس برای تمرین پرفشار بعدی از همان جا آغاز میشود.
در ادامه مصاحبه ما با یکی از قهرمانان پرافتخار شهرضا در رشته دو و میدانی را خواهید خواند.
سلام. لطفا خودتان را معرفی کنید.
سلام و عرض خداقوت خدمت شما. حسین نوری هستم.
در چه رشته ورزشی فعالیت میکنید و از چه زمانی این ورزش را شروع کردید؟
بنده در رشته ورزشی دوومیدانی در مادههای ۱۵۰۰ متر و ۵۰۰۰ متر فعالیت دارم. از ۱۰ سالگی در مسابقات بین مدارس شرکت میکردم و از ۱۶ سالگی بهصورت حرفهای وارد ورزش قهرمانی شدم.
تاکنون چه مقامهایی در سطح کشوری و بینالمللی کسب کردهاید؟
نایب قهرمانی بینالمللی بزرگسالان در ماده ۵۰۰۰ متر
فینالیست دوی ۳۰۰۰ متر داخل سالن آسیا
رکوردشکنی ملی و باشگاهی دوی ۳۰۰۰ متر در رده جوانان سال ۱۴۰۱
طلای ۱۵۰۰ متر قهرمانی کشور
طلای ۱۵۰۰ متر لیگ باشگاههای دومیدانی
طلای ۱۵۰۰ متر انتخابی تیم ملی
طلای ۵۰۰۰ متر انتخابی تیم ملی و لیگ باشگاههای کشور
بیش از ۴۰ مدال کشوری در تمامی مسابقات قهرمانی کشور، لیگ باشگاه ها، جایزه بزرگ ها و انتخابی تیم ملی بوده است.
بهترین رکوردهای من در سه ماده ۱۵۰۰ و ۳ هزار و ۵ هزار متر:
۱۵۰۰متر ۳ دقیقه و ۴۶ ثانیه
۳۰۰۰متر ۸ دقیقه و ۲۶ ثانیه
۵۰۰۰متر ۱۴ دقیقه و ۴۸ ثانیه
اولین مربی و مشوق شما چه کسی بود؟
مربی سازنده من آقای بهنام طباطبایی بودهاند که بیش از ۶ سال است زیر نظر ایشان کار میکنم.
دوست دارید تا چه زمانی این رشته ورزشی را ادامه بدهید.
ورزش برای هر ورزشکار حرفه ای یک بازه زمانی خاص را شامل می شود که برای من هم از این قائده مستثنا نیست و من هم تا زمانی که حس کنم توان کافی برای افتخار آفرینی و ورزش حرفه ای را دارم با تمام وجود تلاش خواهم کرد و زمانی ورزش حرفه ای رو کنار خواهم گذاشت که جایی برای افتخار آفرینی و پیشرفت در آن را نبینم.
اما ورزش در من هیچ گاه به پایان نخواهد رسید، حتی بعد از زمان ورزش حرفه ای و قهرمانی نیز ورزش سلامتی را ادامه خواهم داد و ورزش از من جداشدنی نیست.
امکانات ورزشی موجود در شهرضا برای این رشته را مناسب میدانید؟
در حد شروع ورزش مناسب است اما نبود پیست تارتان مشکل اصلی است و دونده حرفهای ناچار است برای تمرین به شهرهای دیگر مثل اصفهان و بروجن برود.
مشکلات و مسائل مربوط به این رشته ورزشی در شهرضا؟
نبود پیست تارتان و کمبود امکانات تخصصی.
یک خاطره تلخ یا شیرین از دوران ورزشی شما؟
برای من همیشه اولین ها زیباست، اولین مسابقه ، اولین مدال، اولین اعزام، اولین لباس تیم ملی
همه و همه اولین هایی که تجربه کردم برای من زیبا و به یادماندنی بود.
دوست دارم از اولین مسابقه دوومیدانی ام بگویم.
زمانی که تنها ۱۰ سال داشتم با وجود اینکه بسیار عاشق دویدن بودم اما تا به حال تجربه مسابقه دو را نداشتم.
مسابقه به مسافت ۲ کیلومتر دوی خیابانی برگزار میشد و من برای اولین بار می خواستم شرکت کنم.
آن زمان مسابقه که شروع شد من چون تجربه ای از دویدن نداشتم از اول مسابقه با همه توان شروع به دویدن کردم و تقریبا در ۱۰۰۰ متر اول مسابقه با اختلافی بسیار زیاد نسبت به سایرین پیشتاز بودم و برای اول شدن تلاش می کردم. ناگهان حین دویدن به شدت ضعف کردم ولی تشویق تماشاگرانی که در مسابقه حضور داشتند من را امیدوار کرد که اگر همین روند را ادامه بدهم بدون شک اول می شوم. آن روز من تا خط پایان دویدم و با اختلاف هم اول شدم ولی حسین نوری تنها ۱۰۰۰متر از مسابقه را دوید و این حمایت و انرژی مثبت مردم عزیز بود که من را در ۱۰۰۰متر دوم مسیر به خط پایان رساند و اول کرد . شاید اگر آن انرژی مثبت از مردم در حین مسابقه شامل حال من نمی شد من هیچگاه آن مسابقه را به پایان نمی رساندم.
آن مسابقه به پایان رسید و من با اختلاف بسیار زیادی نسبت به سایرین اول شدم و انگیزه بسیار زیادی در من ایجاد کرد که خواستن توانستن است و من میتوانم در ادامه بهتر مسابقه بدهم و در مسابقاتی با سطح های بالاتر شرکت کنم و بازهم قهرمان شوم.
حرف آخر شما؟
تشکر از خانواده، مربی خوبم آقای طباطبایی و همه کسانی که مشوق من در مسیر قهرمانی بودند. امیدوارم روزی با مدال المپیک دل مردم شهر و کشورم را شاد کنم.
در آخر خیلی سپاسگزارم از همه زحمات پایگاه خبری سیناخبر که این افتخار را به بنده دادند که در این مصاحبه شرکت کنم.
با آرزوی سلامتی و شادی برای مردم عزیز شهر.
