یکی از این باور‌های غلط در زمینه مسائل مالی بین زوج‌ها، اعتقادات کلیشه‌ای و نادرست است. مثلا این‌که یک خانم بگوید مشکلات مالی در زندگی‌مشترک به من مربوط نیست، چون مسئول تامین مالی نیستم یا شوهری به همسرش بگوید که باید کل حقوقت را برای خرج‌های خانه خرج کنی.
اشتباه رایج دیگر این است که یکی از زوج ها، جیب پنهانی داشته باشد و نخواهد آن را رو کند. هرچند هرکسی حق دارد حساب مستقلی برای خودش داشته باشد؛ پس انداز کند و محل خرج آن را هم تصمیم بگیرد، اما حساب مخفی که از خانواده پنهان شده باشد چیز دیگری است و نادیده گرفتن شرایط خانواده محسوب و باعث بی اعتمادی می‌شود.
پنهان کاری شاید در مقطعی از زمان، مشکلی تولید نکند، اما دیر یا زود افشا خواهد شد و برملا شدن آن حتما مشکلات بیشتری بین زن و شوهر ایجاد خواهد کرد. مثلا شوهری که به‌جای گفتن حقیقت از همسرش می‌خواهد فلان وسیله را نخرد، چون پول ندارد، اما بعد‌ها مشخص می‌شود که پول داشته، اعتماد همسرش را از دست می‌دهد که ضربه بزرگی به زندگی‌مشترک محسوب می‌شود.
ناآگاهی از تفاوت‌های شخصیتی
نکته دیگر، درباره تاثیرات بی‌توجهی و ناآگاهی از تفاوت‌های شخصیتی زوج‌ها در امور مالی است. مثلا ممکن است در زندگی‌مشترک، یکی خیلی ریسک‌پذیر باشد ودیگری بسیار محافظه‌کار؛ بنابراین دو طرف مدام با یکدیگر چالش خواهند داشت. پذیرفتن این مسئله باعث می‌شود تا طرف مقابل را بهتر و بیشتر درک کنند و مانع بسیاری از جروبحث‌ها خواهد شد.
شفاف نبودن
برخی زوج‌ها درباره مسائل مالی، راحت و شفاف با هم صحبت نمی‌کنند. صحبت نکردن درباره خواسته‌ها و نیاز‌های خود و … باعث ایجاد کدورت‌های عمیق خواهد شد. توقع این که همسرمان متوجه نیاز‌های مالی و علایق‌مان هم شود، بی‌جاست و گفتگو در این حوزه، ضروری است. همچنین دخیل نکردن همسر در تصمیمات مالی هم یکی دیگر از این اشتباهات است. دخالت ندادن همسر در چنین جمع‌بندی‌هایی باعث می‌شود ازنظر‌ها آگاه نشود و در نتیجه درک و همکاری شکل نگیرد.
مشخص‌نکردن بودجه خانواده
تلاش برای کسب درآمد بیشتر و توکل بر خداوند، بسیار خوب و پسندیده است، اما تعیین و مشخص نکردن بودجه خانواده هم یکی دیگر از اشتباهات رایج در حوزه مالی است. این مسئله، باعث می‌شود که زندگی زوج‌ها در حوزه مسائل مالی با فراز و نشیب‌های زیادی روبه‌رو شود. همچنین ممکن است برای پس‌انداز هم دچار افراط و تفریط شوند؛ بنابراین باید زن‌وشوهر و حتی بقیه اعضای خانواده هر ماه یا حداقل هر سال درباره بودجه خانواده با یکدیگر صحبت کنند.
