به گزارش روز پنجشنبه سیناخبر روضه خانگی واژه آشنایی است برای ایرانی‌ها. می‌گویند عطر چای روضه مثل طعم غذای نذری با همه خوراکی‌ها فرق دارد. تمام سال‌های کودکی و نوجوانی هر سال روزها را شمارش می‌کردم تا باز وقت روضه‌های محرم و صفر شود، خانه‌ها سیاهپوش می‌شوند و بوی گلاب و عطر چای روضه فضای خانه‌ها را پر می‌کند. ذوق می‌کردم وقتی سینی چای پر از استکان‌های کمر باریک را در خانه‌های قدیمی تعارف می‌کردند.
این روزها اگر از هیأت و مراسم روضه‌خوانی سخن به میان آید، اذهان و به ویژه نسل جدید به یاد مجالس هیأت و جمعیت‌های بسیار زیاد در عزاداری ماه محرم می‌افتد. اما در شهرضا هنوز هم محله‌هایی هستند که علاوه بر ماه محرم و صفر در باقی ایام سال و در خانه‌ها، مجلس «روضه خانگی» برگزار می‌شود.
براساس برخی نقل‌های تاریخی، روضه‌های خانگی زمانی که رضاشاه در سال ۱۳۱۴ هجری شمسی، برگزاری مجالس عزاداری در مساجد و تکایا را ممنوع کرد، میان مردم رواج پیدا کرد و مردم برای برپایی مجلس عزاداری به خانه‌ها رفتند و هربار یک نفر بانی روضه در منزل خود بود و حتی پس از آزادی دوباره برگزاری مجالس عزاداری در حسینیه‌ها و مساجد، جلسات روضه‌های خانگی در کنار تکایا و هیأت‌ها ادامه پیدا کرد.
روضه‌های خانگی سادگی بسیاری دارد به‌طوری که با یک پذیرایی ساده همچون چای و قند نیز می‌توان اقدام به برگزاری این روضه کرد تا بتوان از ثواب بسیار آن بهره‌مند شد. ساده‌ترین، کم‌خرج‌ترین و شاید مخلص‌ترین محفل‌های این روزهای عزاداری در کشور، همین «روضه‌های خانگی» هستند. روضه‌هایی که باید بگذاریم دوباره مثل قدیم‌ترها دستمان را بگیرند تا در محرم حسین(ع) فکرمان لابه‌لای هیأت‌های بزرگ، مداح‌های مشهور و سخنران‌های پرآوازه گم نشود.
قدمت پانصد ساله روضه ایرانی
با اینکه روضه و روضه‌خوانی در مصائب ائمه به زمان خود این بزرگواران برمی‌گردد، اما منابع تاریخی، پیدایش جلسات روضه‌خوانی در ایران را به زمان صفویان نسبت می‌دهند.
شاید ریشه نامگذاری نوحه خوانی برای ائمه و این که مجالس ذکر مصیبت برای ائمه، «روضه» نامیده شده است، این باشد که آن زمان نوحه خوانان، از روی کتاب «روضه الشهدا» نوشته ملاحسین کاشفی سبزواری مصایب ائمه را نقل می‌کردند و احتمالا رفته رفته، مجالس ذکر مصیبت را «روضه» نامیدند.
این کتاب که کمی قبل تر از روی کار آمدن صفویان به زبان فارسی نوشته شد، حاوی مطالبی درباره اتفاقاتی که در کربلا افتاد و مصایبی که بر اهل بیت وارد آمده است بود و کسانی که از روی این کتاب برای مردم می خواندند «روضه خوان» نامیده شدند.
بعدها در زمان قاجار نیز این روضه خوانی‌ها ادامه پیدا کرد و تعزیه و پرده‌خوانی نیز به وجود آمد و تمام این ها دست به دست هم داد تا مجالس روضه رونق بگیرند و سینه به سینه به نسل‌های بعد منتقل شوند.
۵ قرن روضه‌خوانی در خانه‌های قدیمی شهرضا
از زمان‌های گذشته منازلی در شهرضا قرار دارد که تا به امروز در ایام محرم روضه‌خوانی و عزاداری امام حسین(ع) در آن انجام می‌شود و هیئات مذهبی شهرستان با حضور در این منازل به عزاداری مشغول می‌شوند.
نگارنده تاریخ شهرضا مرحوم مسیح الله جمالی در کتاب خود می‌نویسد، تاریخ گواهی می‌دهد مردم علیه بنی‌امیه و در داخل کشور وسیع ایران آن روز که سه میلیون کیلومتر مربع وسعت داشته مخالفت‌های خود را به هر عنوان دنبال می‌کردند نظیر ساختن مساجد و تکایا و وقف املاک مزروعی، باغات، کاروانسراها، مغازه‌ها، بازارها، سقاخانه‌ها، آسیاب و سنگ آب، آب قنوات و قنوات و در وقف نامه‌ها همه آمده که در فلان مدت روضه‌خوان‌ها برای اباعبدالله الحسین(ع) انجام شود و تمام این وقف نامه‌ها که در آنها ریشه وقف است، مسئله روضه‌خوانی مطرح است.
در شهرضا منازلی زیادی وجود دارد که سال‌هاست در آنها در دهه محرم و دیگر ایام سال روضه‌خوانی می‌شود، بعضی از این منازل حدود ۵۰۰ سال است که در آن روضه‌خوانی می‌شود.
از تکیه حاجی تا تکیه سنگ‌تراش‌ها
تکیه حاجی در موعد ظهر تمامی دسته‌جات در تکیه جمع شده و برنامه سینه‌زنی و زنجیرزنی و سنگ‌زن همه برنامه خود را اجرا می‌کنند.
از تکایای معروف قدیمی شهر تکیه اقدمیه (مدرسه اقدمیه) است که در قدیم بنا و به تکیه باقی مشهور بوده این تکیه از تکایای بسیار قدیمی است.
از تکایای قدیمی دیگر در شهرضا تکیه دوالی‌هاست که در حد شرقی شهرضا واقع شده و تاکنون در آن روضه‌خوانی می‌شود.
تکیه قدیمی دیگر تکیه سنگ تراش‌هاست که در بازار قرار دارد و در این تکیه روضه‌خوانی برگزار می‌شود.
دیگر تکیه سنگ زن شهرضا این تکیه در خیابان حکیم فرزانه واقع شده است، در این تکیه در ایام محرم و صفر روضه‌خوانی می‌شود و دسته سنگ زن از این محل راه‌اندازی می‌شود.
از دیگر مکان‌های روضه‌خوانی این شهرستان، تکیه محله آقا است که این محل به اضافه تعدادی از آب‌های صحرای فضل‌آباد و املاک آن که در خیابان ولیعصرغربی قرار دارد، در طول سال در تکیه محله آقا روضه‌خوانی است، امیر حمزه فرمانده سپاه شاه عباس صفوی مدتی که در شهرضا ماند و این املاک را بر سید شهدا برای روضه‌خوانی وقف کرده است.
روضه‌خوانی در خانه ناجی و گلزاری
یکی دیگر از منازل قدیمی روضه خوانی منزل آقا محمد حسین قدسی است که در بازار بزرگ قرار دارد و دسته سینه زن از منزل این شخص در واقع حرکت می‌کنند و این منزل حدود ۴۰۰ سال است که در آن روضه‌خوانی می‌شود.
یکی دیگر از محل‌های روضه‌خوانی تکیه امام رضا(ع) واقع در در محله فضل آباد است.
تکیه منبرسنگی و منزل حاج محمد حسن ضیائی است که در خیابان شهید بهشتی قرار دارد و حدود ۴۰۰ سال است در این مکان روضه‌خوانی می‌شود و دیگر منزل حاج سید مهدی گلزاری واقع در خیابان شهید بهشتی است که بیش از ۱۳۰ سال است در آن روضه‌خوانی می‌شود.
منزل حاج عبدالرسول ناجی واقع در کوچه فقیه از یکصد سال بیشتر است که درآن روضه خوانی می‌شود. منزل حاج میرزا محمدعلی حریری واقع در کوچه خان که در ایام محرم در آن روضه‌خوانی است به علاوه باید دانست که در تمامی اماکن مقدسه نظیر بیت العباس، مسجد حضرت علی(ع)، مسجد امام حسین(ع) و بسیاری از منازل شخصی در شب‌های جمعه روضه‌خوانی می‌شود و این ارادتی است که جمع مردم شهرضا به چهارده معصوم دارند.
گذشته از آنچه نامبرده شد منازل و تکایای دیگری نیز مراسم روضه‌خوانی در آنها انجام می‌شود مانند تکیه توکل اول خیابان حکیم فرزانه و دیگر تکیه و جایگاه باشکوه دسته سقا که از دستجات قدیمی و با اهمیت شهرضا است.
منازل میرزا محمدعلی شاهی، چاووشی، مرحوم حاج جواد گلابی و حاج عبدالعلی گلابی و حاج خلیل حداد و شریفی در میدان طالقانی، مدرسه علمیه (تکیه اولیاء) از دیگر مکان‌هایی است که در آن روضه‌خوانی می‌شود.
منزل مرحوم سید مصطفی فاطمی در کوچه شرکت برق از مکان‌های بسیار قدیمی و سابقه روضه‌خوانی در آن به ۴۰۰ سال می‌رسد و منزل حاج سیف الله جاوری و روضه خوانی در محل تکیه انصارالحسین(ع) انجام می‌شود.
دیگر مجالس روضه‌خوانی منزل حاج محمدرضا اعتدالی، حاج بهرام تنهایی و حبیب الله سخایی و در طول سال اداره اوقاف از وقفیات که در دست دارد در بیت العباس به مدت یک ماه روضه می‌گیرد به علاوه عده‌ای در مسجد جامع از بابت وقفیات روضه می‌گیرند.
هوس بوی عطر چای روضه را دارم! وقتی دلت شرحه شرحه از بیداد آل یزید است و گلویت از ترکیدن بغض در سوزش، دستت از کوبش بر سر و سینه خسته، گوش‌ات از غوغای درون همنشینت آشفته، تنها آن چای معطر گرم انگار مرهمی برایت می‌شود.
برپایی روضه در خانه‌های قدیمی شهرضا جلوه ای از دلدادگی اهالی این دیار به امام حسین(ع) است که قدمتی دیرینه دارد و همچون میراثی کهن نسل به نسل هربار با آمدن محرم و صفر پُرشورتر از گذشته برگزار می‌شود.
