در کارگاه کوچک آقای احسان الله عرفان خبری از اره و تیشه و تبر نیست. ابزاری ظریف و کم صدا در دستان هنرمند مردی که به طور مادرزادی ناشنواست و تمام زندگی خویش را در سکوت گذرانده است.
آقای عرفان که قبلا کارگر ساختمان بود چند سالی است که توان کار کردن نداشته و به ساخت نگارینه های چوبی روی آورده است.
همسر وی به ما می گوید که آقای عرفان کار حکاکی روی تنه درخت گردو را از سال ۹۶ آغاز کرده و بدون هیچ مربی و الگویی با ذهن خلاق خویش به ساخت این وسایل می پردازد.
چهره های تاریخی، ظروف تزیینی و عصا از ساخته های هنری اوست. نگارینه هایی که حاصل ذوق، زحمت و صرف وقت فراوانی است و به لحاظ مادی نمی توان ارزشی برایش تعیین کرد.
اما این هنرمند توانمند معلول مشکلات زیادی در زندگی خویش دارد که می طلبد هنردوستان و مسئولان همراه شهرستان به یاریش شتافته با حمایت مادی و معنوی از دغدغه های وی بکاهند.
