مطالعات مختلف، از جمله بررسی‌های محققان مایوکلینیک نشان داده‌اند بی‌خوابی مزمن، خطر ابتلا به بیماری‌های مختلف از جمله آلزایمر و کاهش عملکرد شناختی را در فرد افزایش می‌دهد.
آلزایمر
خواب نقش مهمی در پاکسازی سموم مغز دارد. بی‌خوابی مزمن مانع دفع پروتئین‌های مضر مانند تاو و آمیلوئید-بتا که با بیماری آلزایمر مرتبط هستند می‌شود. بررسی‌های محققان مایوکلینیک نشان داده که خطر ابتلا به آلزایمر و اختلال شناختی در افراد مبتلا به بی‌خوابی مزمن تا ۴۰درصد بالا می‌رود که معادل ۳.۵ سال زودتر پیر شدن مغز است.
کاهش عملکرد شناختی و حافظه
خواب برای پردازش و تثبیت اطلاعات در مغز حیاتی است و بی‌خوابی مزمن توانایی تمرکز، یادگیری و تصمیم‌گیری را کاهش می‌دهد.
فرسودگی زودرس بدن و مغز
بی‌خوابی آسیب سلولی را افزایش داده و جلوی بازسازی سلولی بدن را می‌گیرد. در نتیجه بدن به‌مرور دچار پیری زودرس در بافت‌ها و مغز می‌شود.
از دیگر بیماری‌هایی که بر اثر بی‌خوابی مزمن ایجاد می‌شود باید به موارد زیر اشاره کرد:
بیماری‌های قلبی-عروقی
بی‌خوابی موجب افزایش کورتیزول (هورمون استرس) و التهاب مزمن می‌شود که در نتیجه آن دیواره رگ‌ها صدمه دیده و سکته‌های قلبی و مغزی رخ می‌دهد.
پرفشاری خون
فشار خون هنگام خواب در حالت طبیعی کم می‌شود اما بی‌خوابی این روند را مختل کرده و فرد را به فشار خون بالا مبتلا می‌کند.
دیابت نوع ۲
کمبود خواب از حساسیت بدن به انسولین کاسته و موجب افزایش قند خون و خطر ابتلا به دیابت نوع۲ می‌شود.
افزایش عفونت‌ها در بدن
بی‌خوابی در تولید سلول‌های ایمنی (مانند سلول‌های T و سیتوکین‌ها) اختلال ایجاد کرده و سیستم ایمنی بدن را ضعیف می‌کند. در نتیجه فرد در خطر بیماری‌های عفونی مانند سرماخوردگی، آنفلوآنزا و امثال آن قرار می‌گیرد. درضمن اثربخشی واکسن‌ها در افراد گرفتار بی‌خوابی مزمن کمتر است.
افسردگی و اضطراب، التهاب‌های مزمن در بدن و همچنین چاقی و اضافه‌وزن از دیگر پیامدهای بی‌خوابی مزمن هستند. بنابراین اگر گرفتار بی‌خوابی مزمن هستید، با مراجعه به پزشک، علت را یافته و آن را درمان کنید.
