به گزارش سیناخبر این مسجد دوره سلجوقی گنبدی با ارتفاع ۱۰ متر و مناره ای با ارتفاع ۱۵ متر دارد و سبک معماری این بنا از نوع ضربی است که در ساخت آن از آجر ساده استفاده شده است.
این بنا با شبستانی بزرگ، محرابی نقاشی شده و منبری سنگی در ابتدای بازار بزرگ سر پوشیده شهرضا قرارگرفته است .
تاریخ بنای این اثر گرانبها بر اساس لوحی که در سال ۷۳۹ نگاشته شده ،به قرن هشتم هجری می رسد.
در دالان این مسجد بریک سنگی وقفنامه ای موجود است که مقداری از آب ملک ‘صحرای موقان’ شهرضا را وقف مسجد کرده تا از منافع حاصله سهمی را با سادات فقیر و سهم دیگری را صرف تعمیر و فرش و روشنایی کنند .
به مرور زمان بافت قدیمی مسجد دستخوش تغییراتی شده که می توان به مواردی نظیرخراب کردن حوض آب وسط حیاط و جابجایی سنگ آب آن به کاروانسرای جعفرخان اشاره کرد.
همچنین یکی از منارهای این مسجد در سالهای گذشته در اثر صاعقه تخریب شده و فقط ته مناره باقی مانده است.
رئیس نمایندگی میراث فرهنگی و گردشگری شهرستان شهرضا گفت: ۴۰۰ اثر باستانی و تاریخی در شهرستان شهرضا وجود دارد که مسجد جامع یکی از مهمترین این آثار است .
‘محمدحسن شبانی’ افزود:هم اکنون این مکان به همت میراث فرهنگی مورد مرمت قرار گرفته تا بتواند پذیرای علاقه مندان تاریخ و مذهب این مردم باشد .
وی به وجود بیش از ۴۰۰ اثر باستانی و تاریخی این شهرستان اشاره کرد و گفت: ثبت ۵۰ اثر شهرضا در فهرست آثار ملی نشان از اهمیت تاریخی وتمدن بالای این شهرستان است.
