به گزارش سیناخبر بقعه قدیم امامزاده بنایی با مصالح خشت و گل بوده که در سال ۱۳۰۸ مرمت و بازسازی شده است. مساحت صحن امامزاده ۲۰۰۰ متر و مساحت زیر بنای بقعه ۸۰۰ متر می باشد. همچنین برای رفاه حال زائرین ۲۰ باب زائرسرا به صورت سوئیت و اتاقهایی در ضلع شمالی صحن امامزاده ساخته شده است.
گنبد دوپوش زیبا با نمایی عالی و کاشیکاری شده ی امامزاده از کف ۳۰ متر ارتفاع داشته و ضریحی چوبین در ابعاد ۴×۳ روی سنگ مزار و داخل بقعه قرار گرفته که از روزگار شاه عباس بزرگ است. گنبد کاشی کاری شده از نظر معماری مانند گنبد مدرسه ی چهارباغ است.
تاریخ ساخت ایوان قدیمی امامزاده به ۴۳۲ سال پیش و به تاریخ ۹۹۹ هـ.جری قمری می رسد و این مطلب به خوبی در یکی از کتیبه های سنگی موجود در ایوان مشخص و نمایان است. مردم روستا و اقصاء نقاط دیگر شهرستان نسبت به این امامزاده بزرگوار احترام خاصی داشته و دارند.
نسب این امامزاده بزرگوار بنا به اعتقاد معتمدین محل و همچنین تأییدیه آقای فلسفی از مرکز کتابخانه آستان قدس رضوی به حضرت موسی بن جعفر (ع) می رسد.
در این شجره نامه چنین آمده است: آقای دکتر محمد مهدی فقیه بحرالعلوم در کتاب بقاع متبرکه کشور صفحه ۸ آورده است که امامزاده شاهزاده سید علی اکبر برادر بلافصل حضرت رضا و شاه چراغ (ع) می باشد و پسر ارشد حضرت موسی بن جعفر (ع) است و همچنین آمده است که ایشان وهمسر و فرزندشان را شهید و هر سه را در روستای شاه سید علی اکبر دفن نموده اند.
بنا بر روایت منابع تاریخی، شاهزاده علی اکبر(ع)، به همراه فرزند دوازده سالهاش سید اسماعیل و همسرش که باردار بوده، پس از رسیدن به دامنه کوهی مشرف به روستای فعلی«شاهزاده علیاکبر»، به دست عمال حکومت عباسی به شهادت میرسند.
بر سنگ مزار ایشان چنین نوشته شده که «در حال فرار از دست مأموران حکومتی در جوار کوه پناه میگیرند، اما مأموران جای آنها را یافته و او و همسرش را که در حال زایمان بوده به شهادت میرسانند». هماکنون در قسمت پائین مزار امامزاده دو سنگ قبر است که یکی مربوط به همسر و دیگری مربوط به فرزند ایشان است.
این روستا بهویژه در ایام بهار از آب و هوایی دلنشین و مطبوع برخوردار است که مسافران میتوانند علاوه بر زیارت آستان مقدس امامزاده علی اکبر(ع)، از آب هوای مطبوع آن نیز در این فصل بهرهمند شوند.
منکه رفتم و الان خیلی دلم تنگ شده دوباره برم پیشنهاد میکنم حتما بروید از دو مسیر می تواند رفت یکی از شهرضا یکی از محمدآباد