به گزارش سیناخبردرگذشته در همه جای ایران حمام عمومی وجود داشت و اهالی محل حداقل هفته‌ای یک بار به منظور نظافت به حمام می‌رفتند . با این تفاوت که مردان قبل از طلوع آفتاب تا ساعت هشت صبح حمام می‌گرفتند و از آن ساعت تا ظهر و حتی چند ساعت بعد از ظهر حمام در اختیار زنان بود.
حمام‌های قدیم معمولاً چند متر از سطح کوچه و بازار پایین تر بود ؛ چون اگر غیر از این می‌بود آب به خزانه سوار نمی‌شد. از نکات فنی و هنری حمام می توان از چگونگی شبکه آبرسانی به خزینه ، گرمخانه ، سربینه ، حوض ها ، حوضچه ها و فواره های متعدد آن ها ، نحوه گرم کردن هوای داخل حمام ،چگونگی آب بندی مخازن آب و گرم کردن آب ، ارتفاع کم و باریک و طولانی بودن راهروها ، هشتی های میانی و سردرها ، تناسبات فضایی ورودی ها و خروجی ها ، ارتفاع زیاد رختکن ، گود بودن حمام ، بهره گیری از آب قنات ، نگه داشتن حرارت ، ضدزلزله بودن و کاهش ارتعاشات لرزشی در اثر قرارگیری در درون زمین ، که بدون آن ها کارکرد حمام ممکن نمی شد نام برد.
کاشی های معرق ، هفت رنگ و کاشی های خشتی ، با تصویر انسانی از زیبایی های حمام های شهرضا می باشد. یکی از حمام های قدیمی شهرستان شهرضا که به ثبت ملی رسیده است ، حمام روستای امین آباد می باشد. حمام امین آباد مربوط به دوره صفوی است و در شهرستان شهرضا، بخش مرکزی، دهستان اسفرجان، روستای امین آباد، خیابان طالقانی، ورودی محله قدیم روستا واقع شده و این اثر در تاریخ ۲۶ اسفند ۱۳۸۶ با شماره ثبت ۲۱۸۲۹ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
مصالح حمام:
سنگ مرمر: ستون های حمام و کفپوش و لبه حوض ها
کاشی : ازاره ها ,حوض ها وسکوها
اجر : دیواره حمام و سقف
سنگ لاشه : پایه های حمام
تنبوشه : لوله های سفالی مخصوص سیستم آبرسانی حمام
ساروج : خزینه ,تزئینات سقف حمام , پوشش داخلی حوض ها (ترکیب ساروج : آهک ,خاک رس ,خاکستر ,لوئی نی مرداب , سفیده تخم مرغ یا شیر که این دو ماده پروتئینی باعث چسبندگی می شود
